گرما زیاد همچنان علت اصلی شکست سر جوشکاری قبل از زمان تعیین شده است. وقتی یک سر جوشکاری به دمای بالاتر از حد لازم برای مدت زمان طولانی معرض قرار بگیرد، فرآیند خستگی فلزی و اکسیداسیون را شتاب میدهد. سیستمهای جدید جوشکاری که قادر به کنترل دقیق دما هستند، بسیار مفید هستند. آنها به کاربران اجازه میدهند کمترین دما را تنظیم کنند که همچنان کار جوشکاری خود را به خوبی انجام میدهد. همچنین، استفاده از حالت انتظار خودکار در مواقعی که از جوشکاری استفاده نمیکنید، میتواند تنش ناشی از چرخههای گرم شدن و سرد شدن مکرر را به طور قابل توجهی کاهش دهد. این کار نه تنها به حفظ وضعیت خوب سر کمک میکند بلکه انرژی را نیز صرفهجویی میکند.
فلوکس باقیمانده که روی نوک جوشکاری تجمع میکند، عامل بزرگی در فرسودگی نوک و علت انتقال حرارت ضعیف است. شما باید روال تمیزکاری منظم و دقیق داشته باشید. از نوع صحیحی از پشم برنجی برای تمیز کردن نوک استفاده کنید. این تمیزکنندهها میتوانند اکسیداسیون روی نوک را حذف کنند بدون آن که لایه نازک پلاستیک روی آن را آسیب برسانند. اگرDepositهای سختی وجود داشته باشد که تمیز کردن آن دشوار است، میتوانید از مقدار کمی از ترکیبات فعالساز نوک اختصاصی استفاده کنید. این ترکیبات میتوانند سطح نوک را به گونهای بازسازی کنند که دوباره قابل گیسوکاری شود. پس از تمیز کردن، همیشه به یاد داشته باشید که لایهای از گیسosg جدید به سطح کاری نوک اضافه کنید. این لایه جدید گیسosg میتواند به عنوان مانع محافظتکننده عمل کند و جلوی آسیب نوک به علت اکسیداسیون را بگیرد.
شکل سر جوشکاری و مصالحی که از آن ساخته شده است باید مناسب وظایف جوشکاری خاصی باشد که انجام میدهید. این میتواند کمک کند تا سرپایه سر جوشکاری کاهش یابد. به عنوان مثال، سرهاي مخروطی برای انجام کارهای دقیق روی الکترونیک بسیار مناسب هستند. از طرف دیگر، سرهاي شکل چاقو برای وظایف جوشکاری سنگینتر بهتر عمل میکنند. اگر در محیط تولیدی که بسیار مخاطب است کار میکنید، ایده خوبی است که سر جوشکاریهایی را خریداری کنید که با آهن پوشانی شده و تقویت شده با نیکل هستند. همچنین، مطمئن شوید اندازه سر با اندازه مفاصل جوش سازگار باشد. این میتواند جلوگیری کند تا سر جوشکاری تنش جانبی غیرضروری دربیاید و وقتی به مفصل لمس میشود، تغییر شکل پیدا نکند.
شرایط ذخیره سازی سر جوشکاری می تواند تأثیر زیادی بر طول عمر آن در حالت خوب داشته باشد. وقتی از سر استفاده نمی کنید، می توانید از محافظ های سیالن برای سر استفاده کنید. این محافظ ها می توانند سطح سر را با جوش پوشانده نگه دارند. اگر در محیطی هستید که رطوبت بالا است، باید سر را در جایی نگهداری کنید که آب و هوای آن کنترل شده است. اگر باید سر را برای مدت زمان طولانی ذخیره کنید، می توانید لایه ضخیم جوش روی آن قرار دهید و سپس آن را در بسته بندی ای که می تواند اکسیداسیون را جلوگیری کند، بسته بندی کنید. این می تواند سر را از خسارت ناشی از هوا دور نگه دارد.
وقتی سر نگاره به هوا معرض قرار بگیرد، عملکرد آن به دلیل اکسیداسیون روی سطح به تدریج بدتر خواهد شد. برای کارهای نگارهبرداری مهم، میتوانید از سیستمهای نگارهبرداری با کمک نیتروژن استفاده کنید. این سیستمها میتوانند محیطی بدون اکسیژن ایجاد کنند که کمک میکند به حفاظت از سر نگاره. همچنین، در زمان نگارهبرداری باید به طور منظم از فلوکسهای مبتنی بر رزین با درجه خالصی بالا استفاده کنید. این فلوکسها میتوانند به طور فعال علیه اکسیداسیون جنگ بزنند. اگر از یک تنظیمات نگارهبرداری معمولی استفاده میکنید، بین مفاصل مختلف نگارهبرداری، لایه پیوستهای از نگاره روی سطح سر نگه دارید. این لایه نگاره میتواند به عنوان مانع محافظ عمل کند و جلوگیری از اکسیداسیون را تسهیل کند.
باید یک برنامه نگهداری پیشبینیای تنظیم کنید. این برنامه باید بر اساس میزان استفاده شما از سر جوشکوب و بازرسیهای بصری منظم مبتنی باشد. به کاهش قطر سر جوشکوب توجه کنید و چقدر زمانی طول میکشد تا دوباره دمای خود را بازیابد. این موارد میتوانند کمک شما کنند تا متوجه شوید سر جوشکوب به چه صورت استخلاص میشود. در محیط تولیدی که بسیار جوشکاری انجام میدهید، میتوانید جدول زمانی برای چرخش سر جوشکوبها ایجاد کنید. این کار بار کاری را به طور مساوی بین چندین سر جوشکوب توزیع میکند. همچنین، مشخصات عملکرد سر جوشکوبها را ثبت کنید. این کار میتواند کمک شما کند تا بهترین زمان جایگزینی سر جوشکوبها را تعیین کرده و احتمالات دستگاهبندی غیرمنتظره را در زمان جوشکاری کاهش دهد.
2024-04-10
2024-04-10
2024-04-10